Life Is Strange: True Colors İnceleme

İlk oyunuyla büyük beğeni toplayan Life Is Strange serisinin yeni oyunu Life is Strange: True Colors 9 Eylül’de PC, XBOX ve PlayStation için çıkış yaptı. Ben de CD Media’nın bize kod sağlamısıyla oyunu kısa bir sürede oynayıp bir inceleme hazırladım.

Life Is Strange: True Colors ile “Episodik” Life Is Strange’e veda

Bir kesimin Life Is Strange serisinin “episodik” yani bölüm bölüm yayınlanmasından şikayetçi olduğunun farkındayım. Bu konudaki tepkilerin yeni oyun üzerine ne kadar etkisi oldu bilmiyorum. Fakat oyunun yayıncısı Square Enix, True Colors’ı bölümler halinde yayınlamama kararı almış. Bu sayede de ilk kez bir Life Is Strange oyunu, bütün olarak yayınladı. Yani, bölüm bölüm yayınlanmaları yüzünden oyunlardan uzak duranlardansanız rahatlıkla True Colors’ı oynayabilirsiniz. İlk oyundaki okul ve ergen dramalarından hoşlanmayanlardan iseniz, True Colors’ın hikayesiyle ilk oyuna göre daha farklı bir tecrübe yaşayacağınızı da söyleyebilirim. Öyleyse daha da uzatmadan, oyunun hikayesi ve karakterleri üzerine konuşmaya geçeyim.

Hikaye ve Karakterler

Life Is Strange True Colors, ailesinin belli başlı sebeplerden dağılması sonucu, kardeşiyle birlikte koruyucu aile sistemine verilen Alex’i konu alıyor. Alex, pek çok koruyucu aile değiştirdikten sonra izini kaybettiği kardeşi Gabe’le 8 yıl sonra tekrar temasa geçiyor. Oyun da tam olarak burada, Colorado’nun Haven Springs adındaki küçük bir madenci kasabasına giden kahramanımız Alex ile başlıyor.

Alex’in kasabaya gelişinin ardından Gabe, Alex’i -ve dolayısıyla da- bizi kasaba halkıyla tanıştırmaya başlıyor. Burada Gabe için yeni bir baba figürü olan Jed, Gabe’in en yakın dostları olan park bekçisi Ryan ve plak dükkanı işleten Steph gibi kasaba halkından pek çok kişiyle tanışıyoruz. Kasaba halkının neredeyse her bir üyesi daha 10 dakika önce kasabaya gelen Gabe’in küçük kardeşine sanki uzun zamandır göremedikleri sevdikleri bir yakınıymışcasına kucak açıyorlar.

Tabi her Life Is Strange oyununda olduğu gibi, kasabaya yeni gelen kahramanımızın da özel bir yetisi var. Gelişmiş bir empati gücü olarak tanımlayabileceğimiz bu özellik; Alex’in etrafındaki kişilerin düşünce ve duygularını hissedebilmesine, bu duyguların kaynaklarını anlayabilmesine ve onları paylaşabilmesine olanak sağlıyor. Bu özelliğini yeni yeni keşfeden Alex de bu sıcakkanlı kasaba halkına iyiliklerinin karşılığı olarak güçleriyle yardım ediyor. Barda, vefat eden ölü eşiyle yıl dönümlerinde oturup eşini anan yaşlı bir adamın düşüncelerini hisseden Alex, karısıyla tanıştıkları anda çalan parçayı açıp yaşlı adamı dansa kaldırıyor. Bu gibi hikayenin karamsar zamanlarında Alex’in Steph ve Ryan’ın duygularını paylaşıp onları teselli etmesi gibi gücünü kullandığı pek çok duygusal an bulunuyor.

Hikayenin diğer ana olaylarından biri olan diyalog seçimleri, oyunun ilerleyişine ve yan karakterlerin hikayelerine az da olsa etkili. Fakat oyun boyunca hikayenin kritik anlarında karşımıza çıkan seçenekler, son andaki seçim ve bunun sonuçları haricinde önemli değişiklikler sunmuyor. Evet, bu oyundan Detroit: Become Human gibi dallanıp budaklanan, en küçük detaylara kadar farklı sonlar veren bir oyun beklemiyorum. Fakat artık serinin dördüncü oyunu olan Life Is Strange: True Colors’ın sadece sondaki seçim ile oyunun hikayesinde büyük çaplı bir değişiklik yapması yeterli değil. True Colors, oyun boyunca verdiğimiz onca karara göre şekillenip, alacağımız sonu etkileyip, bize oyun sonu 4-5 farklı son sunabilirdi, böylece verdiğimiz kararlar da daha etkili olurdu.

Oynanış

Oynanış olarak Life Is Strange: True Colors, bu türün diğer oyunları gibi bir lokasyondan başka lokasyona ilerletme yöntemini kullanmıyor. Oyunun nerdeyse tamamı Haven Springs’ın içinde geçtiği için hikayeyi ilerletirken aynı zamanda kasabayı gezebilmenize ve kasaba halkıyla etkileşime geçebilmenize olanak sağlanıyor. Bunların dışında -ilk oyundaki şişe toplama görevi gibi- oyuncuya hikayeyle bağlantılı güzel bir sekans yaşatmaktansa sadece sinir etmeye yarayan görevler bu oyunda yer almıyor. Bunların yerine çizgi roman sayfalarına bakarak yolumuzu bulmaya çalıştığımız küçük bir bulmaca mekaniği yer alıyor. Ayrıca True Colors’ın Haven kasabasının neredeyse tamamının dahil olduğu, canlandırmalı rol yapma mini oyunu ile küçük bir “fantastik orta çağ sıra tabanlı rol yapma” oyununa dönüşmesi gibi bölümler oynanışa çeşitlilik katarak tempoyu koruyor.

Görsellik

Oyunu PS4 üzerinden deneyimlediğim için görsellik konusunda çok net konuşmak istemiyorum. Fakat görselliği 2021 yılında çıkan bir oyun için yetersiz buldum. İlk başta bunun nedeninin oyunun görsel tarzından dolayı olduğunu düşündüm. Fakat oyunun ana karakterlerinden Alex veya Steph’in yüzündeki detaylara ve oyunun ana mekanı olan Black Lantern’daki çevre detaylarına özenilmesine rağmen yan karakterlere ve çeşitli mekanlara yeterince özen gösterilmemiş. Örnek vermek gerekirse, Gabe’in yüz animasyonları ve detayları ile kasabadaki girebileceğimiz yerlerden olan Lethe Flowers’ın çevre detayları bahsettiğim konularda yetersiz geldi.

Müzikler ve Seslendirme

Karakterlerin seslendirmeleri genel olarak başarılıydı. Özellikle Alex ve Jed karakterlerine hayat veren Erika Mori ve Stephen Fuller Austin’in performansı etkileyiciydi. Müzikler ise bambaşka bir konu. Life Is Strange oyunlarından şüphe edilmeyecek bir konu varsa o da müzikleri olmuştur. Karakterimiz Alex’in kendi kendine şarkı söylediği kısımlardan duygusal anlarda giren çalan parçalara kadar tüm müzikler, sizi atmosferin içine daha çok alıyor.

Alex’in şarkı söylediği kısımları, Erika Mori değil de başka biri seslendirmiş. Bu konularda pek dikkatli biri değilimdir. Fakat bu değişikliğin oyun için olumlu etkisi olduğunu söyleyebilirim. True Colors boyunca hikayeyle daha çok bağlanmamızı sağlayan müzikleri de ilk Life Is Strange oyunun da bazı parçaları yer alan Angus & Julia Stone ikilisi bestelemiş.

Sonuç

Life Is Strange: True Colors, hayatı boyunca yüzleştiği tüm engellere rağmen pes etmeyi reddeden ve çevresindeki herkesin arasında ışıkla parlayan bir kızın hikayesi. Bu hikayeyi ilgi çekici yan karakterler ve güzel müziklerle renklendiren True Colors, hali hazırda serinin hayranıysanız size yine öncekiler kadar hoş bir deneyim yaşatabilir. Seriyle ilk kez tanışan veya ilk oyundan sonra Life Is Strange’in kendisi için uygun olmadığını düşünüp seriden uzaklaşanlardansanız, bu oyuna bir şans vermek isteyebilirsiniz.

Diğer oyun incelemelerimizi okumak için buraya tıklayabilir, Steam küratör hesabımızı takip etmek içinse buraya tıklayabilirsiniz.