Spider-Man: Across the Spider-Verse İncelemesi

Oscar ödüllü Spider-Man: Into the Spider-Verse filminin devamı olan Spider-Man: Across the Spider-Verse, son zamanlarda gördüğüm en başarılı devam filmlerinden biri. Fragmanlarını izledikten sonra açıkçası ilk filmin gölgesinde bir performans sergileyeceğini düşünüyordum ancak film beni oldukça şaşırttı. Nitekim Spider-Man: Across the Spider-Verse ilk filmdeki başarısını üstüne koyarak devam ettirmiş. İlk filmde izleyicilere yansıttığı kendine has tarzı bu filmde de korumakla kalmıyor, sürekli gelişen karakterleri ve iyi bir hikaye anlatımıyla bunu taçlandırıyor. Film ile ilgili spoilersız konuşabileceğim çok az şey olsa da övgülerimin detayına yazının devamında değineceğim.

Spider-Man: Across the Spider-Verse Filminin Konusu

İlk filmde olduğu gibi devam filminde de benzer bir konu işleniyor. Sadece ilk filmden farklı olarak, paralel evrenlerin hikayesi tek bir evrende değil birden fazla evrende geçiyor. Tabii bu devam filmleri için basit bir ekleme olsa da Spider-Man: Across the Spider-Verse filminde hikayedeki kaçak kısmına ana karakter Miles Morales’in düşmesi, işleri epey ilginçleştiriyor. İlk filmde çoklu evren’i kurtaran Miles bu sefer adeta diğer tüm Örümcek Adam’larla karşı karşıya geliyor.

Karakterler ve Seslendirmeler

Animasyonlarda seslendirmeler nadiren kötü çıktığı için bu konuda hiçbir endişem yoktu. Zaten böylesine bir yapımda da kolay kolay kötü seslendirme olmuyor. Aşırı övebileceğim bir performans yoktu belki ama her oyuncu yeterince iyiydi (Belki Jason Schwartzman biraz ön plana çıkmış olabilir). Karakterlere gelecek olursak her birine ayrı bayıldım. Filmlerde çok fazla karakter olduğunda ana karakterleri bazen derinlemesine göremeyebiliyoruz. Ancak bu filmde bırakın ana karakterleri, çok kısa gördüğümüz karakterlerin bile incelikle düşünülüp, yazıldığını anlıyorsunuz. Bu tarz çok boyutlu karakterlerle de izleyiciye her duyguyu yaşatıyor, katmanlı bir hikaye oluşmasına olanak sağlanıyor.

Animasyon ve Evren

Spider-Man: Across the Spider-Verse, yine geleneksel animasyon tarzını günümüz teknolojisi ile çok iyi harmanlayıp estetik bir görüntü sunarak izleyiciyi büyülemeye devam ediyor. Hatta ilk filmde bazı sahnelerde gözümü yormuştu ama sanki bu filmde biraz daha iyi anlayıp uygulamışlar. Sadece görsel olarak da değil, renk ve ton değişimleriyle hikaye anlatımına da etki etmeleriyle ayrıca gönlümü kazandıklarını söyleyebilirim. Evren konusuna gelecek olursak, Into the Spider-Verse filminde bolca övdüğümüz çoklu evren kullanımını bu sefer çok daha ileri seviyeye götürdüklerini açıkça izliyoruz. Hatta çoklu evren konusunda oldukça cesur hareketleri olduğunu da söyleyebilirim. Sonuç olarak sadece Örümcek Evrenine değil, tüm Marvel çoklu evrenine bir genişleme söz konusu. Bu da özellikle Marvel’ın gelecek yapımları için, uzun zaman sonra ilk defa bir heyecan yaratıyor.

Senaryo ve Kurgu

Phil Lord ve Christopher Miller ikilisi, üstlendiği tüm projelerde gerçekten fark yaratan isimler. İsimlerinin geçtiği yapımlarda hayal kırıklığına uğradığımı açıkçası pek hatırlamıyorum. Tabii bütün övgüyü onların hak ettiğini söylemek anlamına gelmiyor bu. Daha önce filmdeki karakterlerden bahsederken, katmanlı bir hikayeye oluşmasına katkı sağladığından bahsetmiştim. Özellikle filmin Gwen Stacy ve Miles Morales ikilisi üzerinden farklı tonlarda açılış yapması hem karakterlerin bulunduğu durumu çok iyi gösteriyor hem de senaryodaki hikayenin anlatımını kolaylaştırıyor. Üstelik bu bahsettiğim durum filmin sadece başı. Yeni karakterler eklendikçe bu karakterler üzerindeki katmanlı hikaye artarak devam ediyor ve hem karakterleri daha iyi anlamamızı hem de daha ilgi çekici bir senaryo izlememizi sağlıyor. Bunu yaparken de izleyiciye akıcı bir tempo sağlamayı ihmal etmiyor. Ancak filmin sonunu düşününce bu noktada biraz “Acaba bir on beş dakika daha kısa olsa daha iyi olmaz mıydı?” diye sormadan edemiyorum. Çünkü filmin iki bölüm olarak yayınlanacak olmasından dolayı bittiği nokta; hem birçok kişinin hoşuna gitmeyebilir hem de ilk bölüm biraz daha kısa olabilirdi dedirtebilir. Tabii bu kesinlikle filmin genel akışına çok büyük etki eden bir sorun da değil.

Müzikler ve Son Düşünceler

Açıkçası ilk filmin gölgesinde kalan tek kısım müzikleriydi. Her ne kadar film içinde iyi kullanılan müzikler olsa da ben ilk filmdeki kadar etkili olduğunu ve hit parçalar olacağını düşünmüyorum. Bunu da eleştiri olarak değil sadece karşılaştırma olarak dile getiriyorum. Spoiler olmadan söyleyebileceğim hemen hemen her şeyi ifade etmeye çalıştım. Zaten filmi izlerseniz siz de göreceksiniz ki filmden sonra arkadaşlarınızla belki de saatlerce konuşabileceğiniz, devamı konusunda teoriler üretebileceğiniz bir iş var ortada. İzlerken yeri geldiğinde sizi güldürecek, yeri geldiğinde gözlerinizi dolduracak. Bence spoiler yemeden önce izleyip tüm sürprizleri bire bir deneyimlemeniz gerek (Son olarak beklemek istemeyenler için jenerik sahnesi olmadığını belirteyim).

Bizi Twitter’da takip etmek için buraya, diğer yazılarımıza göz atmak için buraya tıklayabilirsin.