Last Night in Soho İncelemesi

Baby Driver ile popülaritesini oldukça arttıran yönetmen Edgar Wright’ın yeni uzun metraj filmi Last Night in Soho (Dün Gece Soho’da) bugün vizyona girdi ve sizler için filmi değerlendirdik. İlk olarak filmden beklentimi sizler için özetlemem gerekirse; bu yıl tek bir film izleme hakkım olsa, o film Last Night in Soho olurdu. Edgar Wright’ın her filmini ayrı sevmemin yanı sıra tür olarak da psikoloji – gerilim gibi iyi yapıldığında ortaya çok güzel işlerin çıktığı bir film olması da heyecanımı ekstra arttırmıştı. Yönetmen Edgar Wright olduğunda da bu beklenti boşa çıkmazdı ancak Last Night in Soho’yu her ne kadar sevsem de beklentilerimin altında kaldığını söyleyebilirim. İyi ve kötü yanlarına ise yazının devamında değineceğim.

Hikaye

Büyük bir moda tasarımcısı olmayı hayal eden Eloise, kendisini bir şekilde hayallerinde hayran olduğu 1960’ların Londra’sında bulur. Burada Sandie adında göz alıcı bir şarkıcıyla tanışır ve onun Jack adında genç bir adamla da birlikte olmasıyla değişen hayatını izler. Tüm bu olaylar yaşanırken bir süre sonra hayallerle gerçeğin, geçmişle günümüzün birbirine geçmesine ve Eloise’in dünyası altüst olmaya başlar. Açıkçası hayallerle gerçeğin, geçmişle günümüzün iç içe geçtiği bir hikayeyi anlatmak kolay değil. Edgar Wright da bunun altından kalkamamış zaten. Önceki filmlerine bakıldığında da hikaye net olarak ön plana çıkmıyordu belki ama çok ince detaylarla işlendiğini anlayabilirdiniz. Ancak Last Night in Soho için her ne kadar diyaloglar dikkatlice yazılmış olsa da filmin senaryosunda çok basit mantık hataları göze çarpıyor. Gerek izleyiciye sürpriz yapmak gerekse klişeden uzaklaşmaya çalışırken hata yapmış diye düşünüyorum.

Sinematografi ve Yönetmenlik

Filmin hikaye kısmını bir kenara bırakırsak, görsel olarak son yıllarda izlediğim en kaliteli işlerden biri olduğunu açıkça söyleyebilirim. Yukarıda bahsetmiş olduğum ince detaylara görselliği aktarırken o kadar çok dikkat edilmiş ki, şapka çıkartılır. Kendisinin ilk psikolojik gerilim – korku türünde filmi olduğu için birçok kişi gerilim sahnelerinde ne kadar başarılı olduğunu düşünmüştür. Ben bu konuda da kendisini çok başarılı buldum. Gerilim sahneleri yaratmakta ve izleyici üzerinde ciddi psikolojik baskı kurma konusunda iyi iş çıkarmış. Sadece ani çıkış ve yüksek ses müzikle yetinmemiş, karakterlerin içinde bulunduğu durum üzerinden boğucu bir ortam da oluşturmuş. Böylelikle ortaya tür açısından başarılı bir iş çıkarmış. Filmde uygulanan koreografiler ve çekerken vermiş oldukları emek ise muazzam. Hani açıkça fark edilen birkaç vücut ikizi sahnesi dışında çok güzel planlanarak yapılmış çekimler olduğunu görebilirsiniz. Hatta merak ediyorsanız bu bölümlerin sahne arkası görüntülerini izlemenizi tavsiye ederim.

Karakterler

Aslında bu kısım biraz da hikayeye bağlı olarak olumsuz düşüncelerimin devamı diyebilirim. Bunun en büyük nedeni başroldeki karakterin arka plan hikayesinin filme neredeyse hiçbir şey kazandırmaması. Üstelik filmin başlangıcının büyük bir bölümünü kapsamasına rağmen filmin ancak sonunda küçücük bir şekilde bağlanması oldukça üzücü. Açıkçası filmin ilk yarısındaki birçok sahneyi kesip atsanız karakterin gelişimine dair hiçbir şey kaybetmezdiniz. Yardımcı rollerdeki birçok karakter ise sadece öylece varlar. Karakterler arasından ilgi çekici tek isim ise Sandie. Filmdeki diğer yardımcı karakterlerle hemen hemen aynı sürede yer alsa da Sandie bağ kurabildiğiniz tek karakter olmuş. Hatta izlerken “acaba sadece Sandie üzerinden çekilmiş bir film, daha iyi olabilir miydi? “sorusunu mutlaka sorarsınız kendinize.

Oyunculuklar

Last Night in Soho’nun oyuncu kadrosu son yıllarda popülerleşen isimlerden oluşuyor belki ama Oscar ödüllü isim diye reklam yapabilecekleri türden kimse yok. Ancak bu kafanızda olumsuz bir düşünce oluşturmasın. Açıkçası daha iyi bir casting seçimi olur muymuş düşünemiyorum bile. Anya Taylor-Joy’u izlemeye doyamıyorsunuz. Gözüktüğü her an tüm sahne ışıkları onun üstünde. Matt Smith’in oyunculuğunu beğenmeyen biri olmama rağmen filmde harika bir iş çıkardığını itiraf etmem gerek. Diana Rigg ve Terence Stamp gibi duayen oyuncular için yorum bile yapmıyorum. Ancak yönetmenin filmi ele alışı göze alındığında en büyük iş Thomasin McKenzie’ye düşüyor ve kendisi tek kelimeyle muazzam. Hatta birkaç sene sonra Olivia Wilde’ın yönetmenliğini yapacağı Perfect filminde canlandıracağı Kerri Strug rolüyle Oscar adaylığı alacağını hissediyorum. Zamanı gelince söylemiştim derim artık.

Müzikler ve Ses Miksajı

Bence gerilim türü için görsellik kadar önemli bir diğer unsur da ses kurgu ve miksajıdır. Gerilim filminden zevk almak istiyorsam ses kurgusunun iyi olmasını beklerim. Last Night Soho’da ise ses kurgusu sadece başarıyla çekilen gerilim sahnelerini desteklemekle kalmamış, filmin atmosferiyle de oldukça uyum sağlamış. Nostalji şarkıların kullanımının yanı sıra film için seslendirilen şarkıları da dinlemesi oldukça keyifliydi. Üstüne üstlük bu şarkılara eşlik eden başarılı koreografiler de seyir zevkini arttırıyor. O yüzden Last Night in Soho’nun belki de en hatasız olduğu bölümün bu olduğunu söyleyebilirim.

Sonuç

Filmle ilgili her ne kadar hikaye ve karakterler üzerinden sorunlar yaşasam da filmin sunduğu görsellik, oyunculuk ve müzikler bana tam bir sinema doyumu yaşattı. Haftaya çevrimiçi platformlarda yayınlanacak belki ama pandemi dönemindeki kısa vizyon sürelerini düşünürseniz sinemada izleme fırsatını kaçırmamanızı tavsiye ederim. Böylesi filmlerin keyfi sinemada ayrı bir tat veriyor çünkü.

Popgek’i Twitter’ta takip etmek için buraya, Letterbox’de takip etmek için buraya tıklayabilirsiniz. Diğer film incelemelerimiz göz atmak için buraya tıklayabilirsiniz.