Ghostbusters Afterlife İncelemesi

Ghostbusters Afterlife, 80’li yılların sevilen serisini günümüze taşıyor. Filmlerinin popüler olduğu dönemlerde izleyenleri olduğu gibi, günümüzde de varlığını sürdürüp dönem dönem gündeme gelen bir hikayeydi Ghostbusters. Afterlife filmi ile ise seyirciye nostalji yaşatmakla beraber yeni bir Ghostbusters serüveni yaratmayı amaçlamışlar gibi duruyor.

Filmin Konusu

Nostaljik ayrıntılarla dolu bu filme iki ayrı bakış açısıyla yaklaşılabilir. Birincisi bildiğimiz Ghostbusters hikayesiyle bağlantılı olarak bakmak Afterlife’a. Bu şekilde izleyince geçmişine yaptığı her hatırlatma, görsel veya sözlü, filmle duygusal bir bağ kurmamızı sağlıyor. Eğer Ghostbusters filmlerine aşinaysanız Afterlife bu açıdan çok tatmin edici ve geçmişine sahip çıkan duygusal bir film olmuş. Geçmişteki karakterlere olan göndermeler, hemen hemen her sahnede görebileceğimiz orijinal Ghostbusters eşyaları ve logoları filmin hikayesinin yanında izleyiciyi ayrıca heyecanlandırıyor. Orijinal seriyle kurdukları bu bağlantıyı da ekipten birinin gelecekteki ailesini konu alarak mantıklı bir zemine oturtmuşlar. 80’lerden günümüze kadar geçen zaman hikayede bir boşluk yaratmamış oluyor böylece.

Bir diğer bakış açısı ise bunu başlı başına bir sinema filmi olarak kabul edip kendi hikayesi olduğu beklentisiyle izlemek. Ghostbusters bağlantısıyla ilgili hiçbir ön bilgi olmadan da izlenebilecek şekilde kurgulamışlar filmi. Geçmişinden tamamen bağımsız bakılınca senaryosu ortalama bir macera filminden beklenecek düzeyde. Klasik aile draması eşliğinde dünyayı kurtaran bir ekibin başından geçenleri anlatıyor. Bu şekilde de hoş ve ailece izlenebilecek bir film Afterlife.

Hikaye Ghostbusters üyesi olan Egon Spengler’ın kızı ve torunları etrafında şekillenmiş. Kendilerine ait bir dünyası olan bu küçük ailenin aniden geçmişleriyle yüzleşmeleri gerekiyor. İzleyenler olarak biz de aileyle birlikte Ghostbusters ekibini tanıyor ve geçmişleri hakkında bilgi sahibi oluyoruz film boyunca. Yani hikayenin tek odak noktası çeşitli hedefler belirleyip bunları avlamalarından ibaret değil. Düşmanlarıyla savaşmalarının yanında, senaryoya katılan günlük ayrıntılarla birlikte modern hayalet avcıları nasıl olurdu sorusunun cevabını izliyoruz.

Oyuncular

Filmde çocuk oyuncular çok daha ön planda. Üç karakter de olukça başarılı bir şekilde rollerini yansıtmışlar. Komedi sahnelerini taşıyan Mckenna Grace ve Logan Kim’in canlandırdığı karakterler özellikle öne çıkıyor. Çocuk oyuncuların başrolleri paylaşması filmi eğlenceli ve ailece izlenebilecek bir hikayeye dönüştürmüş. Filmde her ne kadar fantastik korku ögeleri bulunsa da bunu çocuk bakış açısıyla yumuşatarak izleyiciye aktarmayı tercih etmişler.

Paul Rudd ve Carie Coon da çocuklara eşlik eden yetişkinler olarak filmde yerini almış. Ancak anne ve öğretmen figürü olmanın yanında ikisinin karakteri de olaylara dahil olacak şekilde tasarlanmış. Yan karakter olarak değil, ‘hayalet avcılığı’ temasının merkezinde yer alıyor ikisi de.

Yönetmenlik

Film görsel açıdan oldukça başarılıydı. Teknoloji olarak geçmişle kıyaslanamaz ancak görsel efektler de bu filmden beklenenden iyi olmuş bana göre. Mükemmel bir karakter yaratımı olmasa da çoğu sahnede cgi kullanılarak çalışmak gerektiğinden olabildiğince tutarlı görüntülere sahipti. Geçmiş filmlerde olan bazı hayaletleri de yeniden yorumlarken başarılı sonuçlar ortaya çıkarmışlar. Yine de hayaleti yansıtmak için görüntü eklemelerine her zaman ihtiyaç duyulmamış. Zaman zaman sadece varlığını hissettirecek dokunuşlarla da hayali bir varlığın tanımlandığını görüyoruz. Bu iki yöntemi dengede kullanarak izleyiciyi görsel efektlere boğmayan, gerektiği yerlerde de masraftan kaçınmayan başarılı bir yönetmenlik ortaya çıkmış.

Müzikler

Ghostbusters filmi izlemeye gidince ister istemez orijinal müziğini birkaç sahnede duyma beklentim oluştu. Ancak uzun süre buna maruz kalmayınca müziğin telifini alamadıkları gibi bir düşünce bile oluştu kafamda. Film akışı içerisinde geçmişe dair hatıralar gün yüzüne çıktıkça bu şarkıyı kullanabilecek fırsatları olduğunu düşünüyorum. Yine de bunu tercih etmemeleri biraz hayal kırıklığı yarattı. Orijinal şarkının film boyunca duyulmamasının yanında yeni bir öne çıkan müzik eklemesi yapılmamış filme.

Genel Bakış

Bütün olarak bakmak gerekirse tamamen orijinal hikayeye sırtını dayamamış Afterlife. Ancak geçmişini tamamen yok sayarak yeni bir dünya yaratma eğilimi de yoktu filmde. Kurguladığı hikayesiyle geçmiş filmlerle arasındaki zaman boşluğunu da mantıklı bir şekilde örtebilmiş. Senaryo içerisinde bol bol geçmişe gönderme ve özlem olduğunu da görüyoruz. Bu şekilde orijinal hikayeden kopmadan yeni bir seri yaratmak niyetinde oldukları söylenebilir.

Popgek’i Letterboxd’den takip etmeyi, diğer inceleme yazılarımıza gözatmayı unutmayın!