Günümüz sinemasının popüler yönetmenlerinden Wes Anderson’un yeni filmi French Dispatch, pandemi yüzünden geç de olsa en sonunda vizyona girdi. Oldukça ayırt edici bir tarza sahip olan Anderson’un geniş oyuncu kadrosuna sahip bu son filmi, yönetmenin görsel anlamda yaptığı işlerini de beğendiğim için yılın en beklediğim filmlerindendi. Bill Murray, Tilda Swinton, Benicio del Toro, Adrien Brody, Frances McDormand ve daha birçok başarılı oyuncunun bulunduğu yapım, estetik anlayışıyla gözümüze hitap ederken bunun altını her zamanki gibi boş bırakmıyor ve hikayesiyle de izleyiciyi yakalamayı başarıyor.
French Dispatch (Fransız Postası) Konusu
Filmimiz, ismini aldığı French Dispatch (Fransız Postası) isimli dergide yayımlanan yazıların hikayelerini bizlere aktarıyor. Farklı özelliklere sahip nitelikli yazarların bir araya geldiği bu ekipte farklı hikayeler, farklı kişiler ve farklı amaçlar görüyoruz. Yazarların kaleme aldığı bu ilginç hikayeler ilk başta biraz dağınık ve alakasız gibi dursa da bir bütün olarak bakıldığında başarılı bir gazetecilik hikayesi izliyoruz.
Yine de diğer filmleriyle kıyaslandığında hikaye olarak gerisinde kaldığı yapımlar olduğunu söylemeliyim. The Darjeeling Limited (2007), Moonrise Kingdom (2012) ve özellikle The Grand Budapest Hotel (2014) hikaye anlatımı ve senaryo doygunluğu açısından daha tatmin ediciydi. Tek bir senaryo çatısı altında iç içe geçmiş hikayeleri sevsem de yukarıda ismini saydığım yapımlar tarz olarak daha izlenebilir ve eğlenceli gelmiştir hep.
Burada yapılan tercihten rahatsız olmasam da karakterlere alışmakta, onların iç dünyalarına girmekte, peşinde oldukları gayenin motivasyonunu kavramakta güçlük çektiğim de oldu.
Yönetmenlik ve Sinematografi
Teknik açıdan belki de en başarılı Wes Anderson filmi French Dispatch. Sahnelerin birbirleriyle bağlantısı, kullanılan planlar, tempo, renkler, ahenk izlediğimiz tüm filmlerindeki gibi hatta daha başarılı bana kalırsa. Absürtlüğü de zaman zaman kullanıp seyir zevki yüksek işler ortaya koymuştur hep. Bu yapımda da benzer kaliteyi görebiliyoruz. Her sahnesi adeta birer tablo gibi olan filmde, beyaz perdede gördüğüm her şeyden keyif aldım.
Altın orana göre belirlenen çerçevelemedeki güçlü yatay ve düşey çizgiler ile köşegenler çoğu filmde kullanılsa da özellikle Anderson filmografisinde gördüğümüz, kadrajda görünen tüm nesnelerin ve karakterlerin belirli bir düzene göre yerleştirilmesi ve bunun seyirci tarafından rahatlıkla farkedilebilir olması, estetik açıdan daha doyurucu bir görüntü ortaya çıkartıyor bana göre.
Bir noktada da kısa süreli de olsa farklı bir görsel tarz kullanarak filmi kendi çizgisinden çıkartmadan izlemesi keyifli ve aynı zamanda da hikaye anlatımına hizmet eden bir yola girmiş yönetmen. Filmin bu sekansı da benim için oldukça eğlenceliydi.
Temposuna alışmak ve olayların takibi kimi izleyici için zaman zaman zor olabilir. Ama bu durum, film özelinde bir olumsuzluk olmaktan ziyade yönetmenin bir tercihi. İlk izlediğim filmi The Grand Budapest Hotel’de aynı zorluğu yaşamış olmama rağmen film beni oldukça büyülemişti. Yani kısacası filmin tempo problemi yok, her şey kendi düzeninde akıyor ancak bu tabii ki herkese hitap etmeyebilir.
Kadro ve Oyunculuklar
Film, geniş oyuncu kadrosunu oldukça makul kullanmış bana göre. Çoğunluğunu, yönetmenin hemen her yapımında beraber çalıştığı oyuncular oluştursa da bunlara ek olarak izlediğimiz, bildiğimiz oyuncuları da böyle bir yapımda görmek keyifliydi. Jeffrey Wright, Léa Seydoux ve Benicio del Toro gibi isimleri izlemek hoş olduğu kadar film, sahip olduğu oyuncuları karıştırıp vasat bir senaryoyla önümüze atmamış. Her oyuncunun, yani her karakterin hikayede belirli bir yeri var ve bunu başarılı bir şekilde temsil ediyor. Sıkça tekrar ettiğim gibi; yakından bir karmaşa gibi görünse de geniş çerçeveden baktımızda her şey bir ahenk içerisinde.
Son Söz
Yıldız kadrosunun duru ve aşırıya kaçmayan oyuncu performanslarıyla bu yapımda, yönetmenin şu ana kadar iyi yaptığı şeyleri yinelemesine şahit oluyoruz. Görselliğinin yanında karakterlerin kendi dünyalarına da uzanıyoruz. French Dispatch, peşinde koştuğu estetik kaygıları ve bunu nispeten başarılı bir hikaye üzerine yerleştirme çabasıyla izlenmeyi hak eden bir film.
Şu an vizyonda olan diğer filmlere dair kaleme aldığımız incelemelerimizi göz atmayı, haftalık bültenimize abone olmayı ve bizi sosyal medya hesaplarımızdan (Twitter, Instagram, Letterboxd) takip etmeyi unutmayın!
Fransız Postası
Genel Puan - 7
7
Yıldız kadrosunun duru ve aşırıya kaçmayan oyuncu performanslarıyla bu yapımda, yönetmenin şu ana kadar iyi yaptığı şeyleri yinelemesine şahit oluyoruz. Görselliğinin yanında karakterlerin kendi dünyalarına da uzanıyoruz. French Dispatch, peşinde koştuğu estetik kaygıları ve bunu nispeten başarılı bir hikaye üzerine yerleştirme çabasıyla izlenmeyi hak eden bir film.
