A Plague Tale: Innocence

A Plague Tale: Innocence, Asobo Studio tarafından geliştirilen hikaye odaklı bir macera oyunudur. A Plague Tale: Innocence; Steam, Epic, PlayStation ve Xbox üzerinden oynanabilir. Oyun aynı zamanda Game Pass kütüphanesinde de yer alıyor. Bu yazımızda oyunu spoiler içermeyecek bir biçimde ve farklı yönlerine değinerek inceledik.

Hikaye

A Plague Tale: Innocence; 1348 yılında, kara vebanın başlarında ve Fransa‘nın Aquitaine(Akitanya) bölgesinde geçiyor. Bulunduğumuz bölgeyi oyunun başlarında İngiliz ordusu işgal ediyor ama bu durumun, hikayeye ve karakterlerimize çok etkisi yok. Bizi asıl etkileyen tehdit ise Engizisyon(Inquisition) tarafından peşimize takılan zırhlı şövalyeler ordusu. Tabii en sağlam zırhlı düşmanları bile saniyeler içinde öldüren fareleri de unutmayalım.

Bu kadar ön bilgiden sonra asıl hikayeye giriş yapabiliriz. Oyunda Amicia de Rune adında genç bir kadını oynuyoruz. Kendisi “de Rune” adlı soylu Fransız ailesinin büyük kızı. Oyunda Amicia’ya kardeşi Hugo eşlik ediyor, Hugo bilmediğimiz bir nedenden ötürü sürekli gözetim altında tutuluyor. Hatta Amicia, kardeşini oyunun başlarında neredeyse hiç tanımıyor, karakterler iki kardeşten daha çok iki yabancı gibiler. Tabii zamanla bu durum değişiyor, birbirlerini tanımaya başlıyorlar ve aralarında gerçekten güçlü bir bağ oluşuyor.

Tüm dünyaya karşı 2 kardeş! Tüm dünya kısmı biraz abartı olmuş olabilir ama karşı oldukları durum bundan çok da farklı değil aslında. Her delikten çıkan ölüm saçan fareler ve asla pes etmeyen engizisyon şövalyeleri hiç de hafife alınacak düşmanlar değil. Karşılarında ise hasta bir çocuk ve onun sapan dışında silahı olmayan ablası duruyor. İkisi de sahip oldukları potansiyeli ve engizisyonun neden kendilerini avladığının farkında bile değil. Oyunda hayatta kalıp ilerledikçe bu sır perdesi aralanıyor ve kendimizi derin bir hikayenin ortasında buluyoruz.

Oynanış

A Plague Tale: Innocence, oynanış mekanikleri olan çok zengin bir oyun değil. Oyun ağırlıklı olarak gizlilik ve kaçınma üzerine kurulu. Şövalyelerle direkt olarak savaşma şansımız pek yok çünkü oyunda sapan dışında bir silahımız yok. Bu sapanla tek başına duran miğfersiz düşmanları vurabiliyoruz ama miğfer takan ağır zırhlı düşmanlara karşı pek şansımız yok. Bu yüzden de oyunda ağırlıklı olarak düşmanlardan kaçmamız gerekiyor. Bunu da sağda solda bulduğumuz metallere taş atıp düşmanın dikkatini dağıtarak veya vazo fırlatıp düşmanı farklı yere yönlendirerek sağlıyoruz. Çok arada da alan savunması yaparken miğfersiz düşmanların kafalarına taşları çakıyoruz.

Oyundaki diğer ana düşman olan fareler de oyuna bambaşka bir mekanik getiriyor. Oyundaki fareler ışıkta bize veya diğer insanlara saldıramıyor ve ışıktan dışarı adım attığımız anda pek hoş olmayan ölüm ekranlarıyla karşı karşıya kalıyoruz. Bu ölümcül fareler neyse ki taraf tutmuyor ve herkese saldırıyor, bu sayede onları şövalyelere karşı da kullanabiliyoruz. Örneğin nöbet tutan şövalyenin elindeki feneri vurup ışığını kestiğimiz anda fareler için güzel bir ziyafet oluyor. Tabii farelerin bize bela olmaması için ışıkları tekrar yakmak gerekiyor.

A Plague Tale: Innocence mekanikleri, temel olarak düşmanın dikkatini dağıtma ve ışık manipüle etmek üzerine kurulu. Bunların dışında bir mekanik yok gibi bir şey. Bu da oyunun çok fazla tekrara düşmesine neden oluyor, özellikle dikkat dağıtıp sessizce geçme kısımları bir yerden sonra yeter dedirtiyor. Burada oyunun 10 saat gibi fazla uzun olmayan bir süreye sahip olması, oyunu resmen ipten kurtarıyor. Oyunun sığ ve tekrara düşen mekanikleri tam canımı sıkmaya başlayacakken bölüm değişiyor ve bu mekanikler az da olsa farklı şekillerde karşımıza çıkıyor. Oyun ve bölümleri biraz uzun olsaydı şu an burada çok farklı cümleler kuruyor olabilirdim çünkü aynı sıkıcı şeyleri saatlerce yapmayı çok seven birisi değilim. Sabrı benden az olan insanların oynarken sıkılmış olabileceğini düşünüyorum.

Görsellik

A Plague Tale: Innocence, geliştirici stüdyonun kendi geliştirdiği bir oyun motoruyla geliştirildi. Bu sayede ekranda 5000 fareyi aynı anda işleyecek güçlü bir motora sahip olduklarını dile getirdiler. Aynı zamanda da bu oyun motoru çok güzel grafikleri mümkün kılıyor. Sinematik sahneleri bol olan oyunun, sinematik kalitesi de oldukça güzeldi. Grafik hakkında çok fazla konuşmayı ve konuşulmasını seven birisi değilim. Zaten bir oyunun görselleri, başkasının yorumuna gerek kalmadan seviyesini ve kalitesini ortaya koyar diye düşünüyorum.

Kendi yorumuma gelirsek görsel kalitenin güzel olmasının dışında görsel tasarımlar da müthiş. Oyunda o kadar güzel sahneler vardı ki bazı yerlerde hareket etmeyi bırakıp etrafı izledim. Oyunda fotoğraf modu var ve eminim bununla güzel fotolar almadan duramayacaksınız. Grafik kalitesi olarak A Plague Tale: Innocence gördüğüm en iyi oyun değil ama çevre tasarımları olsun, ışık kullanımı olsun ortaya çıkan sonuçtan fazlasıyla memnun kaldığımı söylemek isterim.

Ses ve Müzik

A Plague Tale: Innocence müthiş enstrümantal müziklere sahip. Sahnenin duygusallığını da heyecanını da resmen içinizde hissediyorsunuz. Eksi olarak heyecanlı sahne müziklerinde çeşitlilik daha fazla olabilirdi diyebilirim. Seslendirmeye gelirsek, oyunda çok fazla karakter yok ancak olan karakterlerin seslendirmesini başarılı bulduğumu söylemek istiyorum. Oyunun genelinin, tehlikeli düşmanlara karşı savaşma veya kaçınma üzerine olduğunu söylemiştim, bu konuda seslendirmeler de müthiş etki yaratıyor. Karakterlerin paniklemeleri veya korkmaları içinde olduğum sahneyi bana daha iyi yaşattı. Bir de arkadan gerilimli müzikler de eklenince ortaya harika bir sonuç çıkıyor.

Plague2 A Plague Tale: Innocence • Oyun İncelemesi

Sonuç

A Plague Tale: Innocence, gizlilik odaklı oynayışıyla, hafif fantastik yönüyle ve kiliseyi arkasına alıp büyük amaçlar kovalayan kötüleriyle, bana Assassin’s Creed havası vermedi desem yalan olur. Kardeşler üzerinden giden hikaye anlatımı da bolca Brothers – A Tale of Two Sons havası verdi onu da ayrıca tavsiye ederim. Oyun, grafik ve ses anlamında beni fazlasıyla etkiledi ve bu sadece görüntüde kalan bir etkileme değil. Oyunun hem görselleri, hem seslendirmeleri, hem de müzikleri; oyundaki o sürükleyici hissi çok fazla körükledi. Oyunun düşük tempolu, tekrara düşen gizlilik oynanışı dışında ciddi bir eksisi yok. Elbet kusurları var ama çok fazla göze batmıyor.

Sonuç olarak; A Plague Tale: Innocence, hikaye odaklı çok güzel bir oyun. Açık dünya oyunlarının her köşesinden fırlayan görevlerinden yorulduysanız ve hikaye sizi alıp götürsün istiyorsanız bu oyuna şans vermenizi tavsiye ederim. Oyun ilginizi çektiyse devam oyununun 2022’de çıkacağı müjdesini de vereyim.

Diğer oyun yazılarımıza buradan ulaşabilir, incelemelerimizden haberdar olmak için ise Steam Küratör hesabımızı buraya tıklayarak takip edebilirsiniz.